Mensen verklaren me soms wel eens voor gek door wat ik aan heb. En dat snap ik ook wel (soms dan). Maar toch ben ik blij dat ik mijn eigen ding doe als het gaat om kleding. Want voor mij is kleding toch een heel stuk zekerheid. Want neem nou als voorbeeld mijn toelating op AMFI. Ik had m'n best gedaan en zag er goed uit. Voor mij een reden om zelfverzekerd te zijn en iedereen recht in de ogen aan te durven kijken. Dan voel ik me fijn, en dan kan ik lekker mezelf zijn. Een ander voorbeeld is bijvoorbeeld mijn oude werk bij AC. Hier moest ik een blouse een broek, een schort en een pet op van het werk. Daarnaast had ik nog speciale werkschoenen, van die lompe dingen. Ik voelde me totaal niet fijn in deze kleding. Ik kreeg het idee dat ik mezelf kwijt was en voelde me ook niet mezelf. Dit klinkt misschien raar, maar het blijkt dan toch maar dat kleding veel kan uitmaken. Voor mij is dat wel zo. Waarom? Geen idee.
Maar hoe kleed ik me dan? Raar? Anders? Ik weet het zelf niet. Ik denk dat mijn kledingstijl nogal verschillend is. De ene keer is het heel normaal en zie ik er helemaal niet anders uit, maar ik kan sommige dagen ook doorslaan en er wel apart uitzien. Het moet minstens aan een ding voldoen, ik moet me er fijn in voelen. De reacties van anderen maken me dan ook vrij weinig uit. Ik luister niet als mensen het niet mooi vinden, of achter mijn rug om praten. maar ik geniet er wel van als mensen het waarderen. Deze mensen begrijpen waarom het belangrijk is, of vinden het leuk om te zien dat iemand zijn eigen ding doet. Iets dat ik heel erg waardeer.
Maar ik kleed me dus een beetje anders misschien. En nu komt het rare aan mijn kledingstijl. Ik heb eigenlijk er voor gekozen om me anders te gaan kleden. In ieder geval anders als hoe het toen was. Ik maakte heel erg bewust de keus dat ik nu mijn eigen ding wou gaan doen, en dat ik dacht ook mocht laten zien aan andere mensen. Ik zou laten zien hoe je jezelf kan uiten met kleding. Ik voelde me namelijk veel beter als eerder, en dan mocht er nog wel meer vernieuwing komen als het aan mij lag. Dit hoor je niet vaak. De meeste mensen zeggen, ja het gaat vanzelf met kleding. Tenminste, dat lees ik op de meeste blogs, of ik hoor het van de bloggers zelf.
Voor mij was het wel een bewuste keuze. Ik wil mensen laten zien hoe je jezelf neer zet door middel van kleding. Dit kan positief en negatief zijn. Wat straal je uit? En heb je dat wel door? Mensen kijken heel anders naar je met andere kleding of een andere houding. Dit is iets wat mensen moeten begrijpen.
Maar alsnog, ik denk dat je het best overkomt wanneer iemand zich fijn voelt in z'n kleding.
zondag 27 april 2014
donderdag 24 april 2014
stressen voor AMFI
Ik krijg heel veel vragen over amfi. En eigenlijk is het ook maar ingewikkeld hoe ze het doen. Ten eerste, amfi is geen kunstacademie. Het is dus zeker wel een hele andere opleiding dan Artez. Amfi staat eigenlijk ook op de eerste plek bij mij. Dat maakt de stress nog hoger. pfff, eerst het verhaal van de hele dag dan maar.
Eerder ben ik al naar de open dag geweest met oma, wat voor mij eigenlijk de bevestiging was. Dus ik was blij dat ik me al in had geschreven voor amfi, en na kunstbende moest ik die toelating dus ook gaan rocken. 12 april 2014, de dag dat het moest gebeuren. Per toeval moest een meisje van Artez, de vooropleiding, op dezelfde dag naar haar toelating komen voor de branding opleiding. Op Amfi heb je drie soorten opleidingen, branding, marketing en inderdaad design. Alles draait hier dan ook om mode en Amfi functioneert eigenlijk als een soort klein bedrijfje. Dit is iets wat mij ook aantrok aan de school.
Voor de toelatingsopdracht moest ik een 'fashion object' maken geïnspireerd op het woord; schuim. Wat een rot woord als je het mij vraagt. We moesten een uitgebreid onderzoek doen, en dit weergeven in een procesboek. Ik ben maar gewoon begonnen met vragen stellen aan mezelf. Wat is schuim nou eigenlijk? En waar denk ik als eerste aan bij het woord schuim? Zo kom je achter de meest gekke dingen, vulkaansteen bijvoorbeeld, en bepaald soort vulkaansteen zou ook schuim moeten zijn. Hard schuim ja. Zo kwam ik zelfs nog bij metalen uit. Maar ik ging mezelf ook dingen vragen zoals; hoe zou schuim eruit zien (badschuim, zeeschuim etc.) als dit een vaste stof zou zijn maar nog wel over de eigenschappen zoals; licht gewicht, licht qua kleur zou voldoen. Dan kom je dus op hele gekke dingen uit. En welke kleuren horen bij het woord schuim? En waarom? val je niet in een cliche? Je kan heel ver en heel diep gaan. Iets wat ik graag doe, dit kan trouwens heel lastig zijn in het leven. Dat is dan weer de reden waarom ik het soms helemaal afschaf, ook dit kan lastig zijn. Maargoed terug naar amfi. Uiteindelijk ben ik maar gewoon wat gaan tekenen en schetsen. Julia kwam met een idee van een korset, en mijn tante simone kwam met een geweldig idee aan voor materiaal. Het schuim wat op haar werk gebruikt word kan ik geweldig gebruiken om een soort korset van te maken die aan aan beide kanten gedragen kan worden. Het idee was er, iets om naar toe te werken. Met oma een korset gemaakt, alles afgewerkt op de paspop met blauwe verf wat paars uitvalt en zo nodig hier en daar een beetje met het lijmpistool aankloten. Met een dunne vriendin en een dun buurmeisje kan je later alles dan ook perfect op de foto zetten. Een beetje bewerken en klaar is kees. Uiteindelijk ben ik super blij met mijn eindproduct, dit is het korset wat ik al eerder heb laten zien op mijn blog. Ook de schouderstukken horen hierbij.
De dag op Amfi verliep verder ook goed. Als eerste hadden we gezamelijk in de filmzaal een bespreking. In het Engels werd duidelijk uitgelegd hoe de rest van de dag zou gaan verlopen. Heel veel dingen zullen uiteindelijk in het engels gaan dus daar moet ik dan maar aan wennen, maar dat doe ik graag als het om amfi gaat. Ondertussen werden onze toelatingsopdrachten al beoordeeld in een ander klaslokaal waar we ze bij aankomst hadden neergelegd. Na deze gezamelijke bespreking waar ook de toelatings kandidaten bijzaten van de andere twee opleidingen had iedereen nog een individueel gesprek. Tenminste, iedereen van de design opleiding. Doordat de tijd snel ging was ik hier eerder aan de beurt, van de zenuwen had ik weinig adem en ik wou veelste veel vertellen. gelukkig waren het enthousiaste mensen die je gewoon de tijd gaven. Voor een toelatingsgesprek was het voor mij wel heel bijzonder dat het zo ging. Natuurlijk mogen ze nog niks zeggen, maar het leek allemaal heel goed te gaan. Ik kon duidelijk mijn verhaal doen, en ze luisterden aandachtig, ze leken zelf positief verbaast toen ik mijn eigen gemaakte tijdschrift en gedichtenbundel liet zien. Ik vond het zelfs jammer toen het gesprek was afgelopen.
Binnen 3/4 weken krijg ik dan de brief binnen. JAJA, DE BRIEF. de brief waar opstaat hoeveel procent ik heb gehaald. het gaat namelijk zo. iedereen word beoordeeld door middel van een precentage. scoor je een percentage boven de 50 procent, dan mag je door naar de volgende ronde, scoor je hieronder, dan lig je er al uit. alle mensen boven de 50 procent weten nog steeds niks zeker. deze mensen gaan namelijk allemaal de loting in. even een voorbeeld. stel je voor er zijn 100 plekken beschikbaar op de opleiding design, en er hebben van de 300, 150 mensen boven de 50 procent gescoord, Dan gaan van de 150, die boven de 50 procent hebben gescoord, de 100 met het hoogste percentage door, en deze mensen worden dan toegelaten. Of beter gezegd, het gaat nog ingewikkeld worden. Ik ben dan ook super zenuwachtig.
Het is super leuk om zo vaak de vraag te krijgen hoe het gaat met mijn toelatingen, mensen leven een beetje mee en vragen er ook naar. Dit vind ik echt super! Het is zo fijn dat je weet dat mensen een beetje met je meeleven in dit zenuwslopende proces en het ook interessant vinden wat je doet. Dit geeft me dan ook een enorme kick, en dan ben ik echt trots op mezelf. DUS IEDEREEN, SUPER BEDANKT!!!
Ik ga mijn dromen nastreven!
Eerder ben ik al naar de open dag geweest met oma, wat voor mij eigenlijk de bevestiging was. Dus ik was blij dat ik me al in had geschreven voor amfi, en na kunstbende moest ik die toelating dus ook gaan rocken. 12 april 2014, de dag dat het moest gebeuren. Per toeval moest een meisje van Artez, de vooropleiding, op dezelfde dag naar haar toelating komen voor de branding opleiding. Op Amfi heb je drie soorten opleidingen, branding, marketing en inderdaad design. Alles draait hier dan ook om mode en Amfi functioneert eigenlijk als een soort klein bedrijfje. Dit is iets wat mij ook aantrok aan de school.
Voor de toelatingsopdracht moest ik een 'fashion object' maken geïnspireerd op het woord; schuim. Wat een rot woord als je het mij vraagt. We moesten een uitgebreid onderzoek doen, en dit weergeven in een procesboek. Ik ben maar gewoon begonnen met vragen stellen aan mezelf. Wat is schuim nou eigenlijk? En waar denk ik als eerste aan bij het woord schuim? Zo kom je achter de meest gekke dingen, vulkaansteen bijvoorbeeld, en bepaald soort vulkaansteen zou ook schuim moeten zijn. Hard schuim ja. Zo kwam ik zelfs nog bij metalen uit. Maar ik ging mezelf ook dingen vragen zoals; hoe zou schuim eruit zien (badschuim, zeeschuim etc.) als dit een vaste stof zou zijn maar nog wel over de eigenschappen zoals; licht gewicht, licht qua kleur zou voldoen. Dan kom je dus op hele gekke dingen uit. En welke kleuren horen bij het woord schuim? En waarom? val je niet in een cliche? Je kan heel ver en heel diep gaan. Iets wat ik graag doe, dit kan trouwens heel lastig zijn in het leven. Dat is dan weer de reden waarom ik het soms helemaal afschaf, ook dit kan lastig zijn. Maargoed terug naar amfi. Uiteindelijk ben ik maar gewoon wat gaan tekenen en schetsen. Julia kwam met een idee van een korset, en mijn tante simone kwam met een geweldig idee aan voor materiaal. Het schuim wat op haar werk gebruikt word kan ik geweldig gebruiken om een soort korset van te maken die aan aan beide kanten gedragen kan worden. Het idee was er, iets om naar toe te werken. Met oma een korset gemaakt, alles afgewerkt op de paspop met blauwe verf wat paars uitvalt en zo nodig hier en daar een beetje met het lijmpistool aankloten. Met een dunne vriendin en een dun buurmeisje kan je later alles dan ook perfect op de foto zetten. Een beetje bewerken en klaar is kees. Uiteindelijk ben ik super blij met mijn eindproduct, dit is het korset wat ik al eerder heb laten zien op mijn blog. Ook de schouderstukken horen hierbij.
De dag op Amfi verliep verder ook goed. Als eerste hadden we gezamelijk in de filmzaal een bespreking. In het Engels werd duidelijk uitgelegd hoe de rest van de dag zou gaan verlopen. Heel veel dingen zullen uiteindelijk in het engels gaan dus daar moet ik dan maar aan wennen, maar dat doe ik graag als het om amfi gaat. Ondertussen werden onze toelatingsopdrachten al beoordeeld in een ander klaslokaal waar we ze bij aankomst hadden neergelegd. Na deze gezamelijke bespreking waar ook de toelatings kandidaten bijzaten van de andere twee opleidingen had iedereen nog een individueel gesprek. Tenminste, iedereen van de design opleiding. Doordat de tijd snel ging was ik hier eerder aan de beurt, van de zenuwen had ik weinig adem en ik wou veelste veel vertellen. gelukkig waren het enthousiaste mensen die je gewoon de tijd gaven. Voor een toelatingsgesprek was het voor mij wel heel bijzonder dat het zo ging. Natuurlijk mogen ze nog niks zeggen, maar het leek allemaal heel goed te gaan. Ik kon duidelijk mijn verhaal doen, en ze luisterden aandachtig, ze leken zelf positief verbaast toen ik mijn eigen gemaakte tijdschrift en gedichtenbundel liet zien. Ik vond het zelfs jammer toen het gesprek was afgelopen.
Binnen 3/4 weken krijg ik dan de brief binnen. JAJA, DE BRIEF. de brief waar opstaat hoeveel procent ik heb gehaald. het gaat namelijk zo. iedereen word beoordeeld door middel van een precentage. scoor je een percentage boven de 50 procent, dan mag je door naar de volgende ronde, scoor je hieronder, dan lig je er al uit. alle mensen boven de 50 procent weten nog steeds niks zeker. deze mensen gaan namelijk allemaal de loting in. even een voorbeeld. stel je voor er zijn 100 plekken beschikbaar op de opleiding design, en er hebben van de 300, 150 mensen boven de 50 procent gescoord, Dan gaan van de 150, die boven de 50 procent hebben gescoord, de 100 met het hoogste percentage door, en deze mensen worden dan toegelaten. Of beter gezegd, het gaat nog ingewikkeld worden. Ik ben dan ook super zenuwachtig.
Het is super leuk om zo vaak de vraag te krijgen hoe het gaat met mijn toelatingen, mensen leven een beetje mee en vragen er ook naar. Dit vind ik echt super! Het is zo fijn dat je weet dat mensen een beetje met je meeleven in dit zenuwslopende proces en het ook interessant vinden wat je doet. Dit geeft me dan ook een enorme kick, en dan ben ik echt trots op mezelf. DUS IEDEREEN, SUPER BEDANKT!!!
Ik ga mijn dromen nastreven!
vrijdag 11 april 2014
donderdag 10 april 2014
reactie kunstbende
Hee Karlijn,
Bedankt dat jij hebt bijgedragen aan een té gekke Voorronde.
We hebben ontzettend genoten van je talent.
Dit wil de jury jou graag meegeven:
- Je had een hele originele presentatie, je hebt een duidelijke doelgroep, je ontwerpen zijn super creatief en heel uniek met plastic.
- Blijf zo door gaan, blijf ontwerpen. Let daarbij op de afwerking van de ontwerpen, sommige stukken miste een stukje eigentijdsheid.
- De muziek die je hebt gekozen past heel goed bij de show. Net als de hairstyling en de accessoires.
- Je collectie kan zo de winkel in! Ga zo door :)
We hopen dat je het naar je zin hebt gehad.
En wie weet tot volgend jaar!
Groetjes,
Het Kunstbende team
Bedankt dat jij hebt bijgedragen aan een té gekke Voorronde.
We hebben ontzettend genoten van je talent.
Dit wil de jury jou graag meegeven:
- Je had een hele originele presentatie, je hebt een duidelijke doelgroep, je ontwerpen zijn super creatief en heel uniek met plastic.
- Blijf zo door gaan, blijf ontwerpen. Let daarbij op de afwerking van de ontwerpen, sommige stukken miste een stukje eigentijdsheid.
- De muziek die je hebt gekozen past heel goed bij de show. Net als de hairstyling en de accessoires.
- Je collectie kan zo de winkel in! Ga zo door :)
We hopen dat je het naar je zin hebt gehad.
En wie weet tot volgend jaar!
Groetjes,
Het Kunstbende team
Abonneren op:
Posts (Atom)