writing art

vertel me

De dagen duren langer.
het zijn minuten,
die tikken op het gevoel van mijn gemis.
Niemand kan mij vertellen,
hoe lang deze sleur is.
Maar ik mis je,
en ik wilde het je vertellen.
Maar je kon amper kijken,
tranen tellen.
Waarom loopt het zo moeilijk.
Is het zo ver weg.
Maar niemand hoort me wanneer ik fluister,
of de belangrijke dingen zeg.
En toch smeek ik je,
om te luisteren naar mijn woord en traan.
Maar je wilt niet,
maar blijft wel staan.
Je ogen, die nog steeds schitteren in het licht.
Ik wou dat ze het waren,
maar ze zijn niet op mij gericht.