donderdag 30 oktober 2014

Stoned in paradise

Niet dat jij het niet bent.
Zo alleen.

Laten we losgaan.
Samen
In het niets
Weg van de wereld.
Dansend.
Uren lang.
Ik voel jou warmte.
Toch ben ik bang.


Zo ben je niet.
Zo anders.
Zo alleen.
Weg van de wereld.
Alsof je zo verdween.
Maar het maakt niet uit.
Want je ogen glinsteren.
Je bent jezelf niet.
Maar zo voelt het fijn.


Laten we dansen.
Gewoon omdat het kan.
Het voelt fijner als we dansen.
De wereld gaat zn gang.
Je lichaam raakt de mijne.
Je warmte voelt koud.
Maar uren lang blijven we bewegen.
Met jou word ik ooit oud.


De werkelijkheid betaat niet.
Tenminste niet voor jou.
We leven in een hele andere wereld.
Je bent vergeten hoeveel ik van je hou.
Ik kan alleen nog maar genieten.
Van dit prachtige moment.
Maar dat komt alleen maar,
Omdat jij jezelf niet meer bent.
De wereld neemt je over.
Niemand kan er iets tegen doen.
Laten we maar nooit meer denken aan de tijden van toen.


Nu dansen we.
Nachten lang.
Levend in onze eigen wereld.
Levend in ons eigen paradijs.
Lichtjes die twinkelen.
Kleuren lijken zo mooi.
De wereld lijkt beter zo.
Maar tussen ons is het een grote zooi.


Laten we dansen nu.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten